18/4/20

συντελεσμένου

σήμανση πες την παναγιά στο ακρό-
πρωρον ποιήματος θα γαλουχεί όσες
πλεύσεις άηχα ισχυρογνώμονες βύθιζαν
το «βοήθεια» κι επικροτούσες το βαθύ
πνιγμών ‒ επικρατούσαν: μανούλα δεν
πατώνω εδώ ρίξε άσπρο βοτσαλάκι
ν’ αγκιστρωθούν τα πέλματα μη ψάρι
αποδημήσω σπαρταριστή τόσων νερών
λεκές πριν στάξει η μήτρα μοναχοκόρης

χάντρες δυο παλιρροούν στο βλέμμα (ποια

μουσικήν αμπώτιδος επαναφέρεις τάφω;)

Κώστας Θ. Ριζάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια: