Υποθέσεις

ΔΙΗΓΗΜΑ

Δημοσθένης Κοκκινίδης, Σύνθεση με μορφές, 1974, μελάνι σε χαρτί, 25,5 x 35 εκ. 

Η αίθουσα του κινηματογράφου άδειασε. Τα καθίσματα κρατούν ακόμα τη θερμοκρασία και τις οσμές των σωμάτων. Η μεγάλη, λευκή οθόνη κενή. Τα φώτα από τον περίτεχνο πολυέλαιο που κρέμεται από την οροφή σβήνουν. Σκοτάδι.  Ξάφνου, μια μικρή πόρτα αριστερά της οθόνης ανοίγει αφήνοντας να φανεί ένα τρίγωνο φωτός. Η φιγούρα ενός ατημέλητου νέου εμφανίζεται και η πόρτα ξανακλείνει. Αμέσως μετά, η μικρή πόρτα αριστερά της οθόνης ανοίγει και πάλι αφήνοντας να φανεί στο τρίγωνο του φωτός η φιγούρα ενός καλοντυμένου κυρίου. Κρατά μιαν ομπρέλα κάτω από τη μασχάλη του, ενώ περνά στα χέρια του ένα ζευγάρι κομψά, δερμάτινα γάντια. Η μικρή πόρτα ξανακλείνει. Υποθέτουμε την παρουσία κάποιου θεατή εντός του κινηματογράφου ο οποίος παρατηρεί τον ατημέλητο νέο καθώς κατευθύνεται στα σκοτεινά προς την έξοδο του κινηματογράφου και κατόπιν τον καλοντυμένο κύριο με την ομπρέλα. Υποθέτουμε ότι εξέρχεται και ο θεατής δεδομένου ότι το βλέμμα του ακολουθεί τον ατημέλητο νέο ο οποίος κατευθύνεται προς τη στάση του Μετρό, κατεβαίνει τις σκάλες και χάνεται, ενώ  ο κύριος με την ομπρέλα βαδίζει αμέριμνα κατά μήκος της λεωφόρου και απομακρύνεται. Τίποτε άλλο δεν ξέρουμε  γι αυτούς τους δύο που βγήκαν από τη μικρή πόρτα αριστερά της οθόνης όταν τέλειωσε η ταινία, άδειασε η αίθουσα του κινηματογράφου και έσβησαν τα φώτα του πολυελαίου. Ούτε θα μάθουμε ποτέ, υποθέτω.

Τζίνα Πολίτη