17/4/16

Σωτήρης Δημητρίου

ΑΦΙΕΡΩΜΑ



Ο δάσκαλός μας
Μας διδάσκει γραφή και ανάγνωση στους δύσκολους καιρούς. Την λιτή και ακριβή εκφορά του γραπτού λόγου –αντίπαλο δέος του αριστερού βερμπαλισμού–, το μόχθο της αναμέτρησης με τα κείμενα, τη χειραφετητική λειτουργία της ανάγνωσης. Μας διδάσκει την κριτική εγρήγορση του μεγάλου χρόνου, της ιστορίας και της προϊστορίας, και του μεγάλου χώρου, της καπιταλιστικής κοινωνίας ως λεκτικού και αισθητικού σύμπαντος ή ως πολυσθενούς πολιτικού φαινομένου. Μας διδάσκει την πολιτική πράξη που ενώνει παραγωγικά το μικρό και εφήμερο με το μεγάλο και ανθεκτικό, τη μεγάλη αξία της συλλογικής προσπάθειας στο περιθώριο των επίσημων θεσμών. Πάνω από όλα μας διδάσκει το «καθαρό δώρο» της γνώσης – την ανιδιοτελή προσφορά της γνώσης που στην περίπτωσή του γίνεται τρόπος ζωής.
Με το παράδειγμά του –χαλκέντερος, συστηματικός, διακριτικός, ιδιωτικός και δημόσιος ταυτόχρονα– μας λέει ότι δεν φθάνει μόνο η γνώση να παράγεται με μεθοδολογικά έγκυρους τρόπους ή να διακατέχεται από κριτικές ή και ανατρεπτικές μέριμνες. Η επιστημονική γνώση ως το κατ’ εξοχήν δημόσιο αγαθό, το κοινό των κοινών, είναι των ανθρώπων και σε αυτούς πρέπει να επιστρέφεται για να γίνει στα χέρια των πολλών εργαλείο για μια καλύτερη κοινωνία. Αυτή η ουτοπία μπορεί να πραγματοποιείται εδώ και τώρα, είναι υπόθεση ατομικής ευθύνης για τον καθένα. Από το περιθώριο του εκπαιδευτικού θεσμού μας θυμίζει την ουσία του εκπαιδευτικού λειτουργήματος – τον χειραφετητικό του προορισμό.
Το αφιέρωμα αυτό δεν είναι, δεν μπορεί να είναι, ένα έστω μικρό «αντι-χάρισμα», για τον απλό λόγο ότι το «καθαρό δώρο» που για πολλές δεκαετίες συνεχίζει να μας προσφέρει ο Σωτήρης Δημητρίου ξεπερνά την αμοιβαιότητα. Εδώ, στον οικείο χώρο των «Αναγνώσεων» της Αυγής, απλά ανα-γνωριζόμαστε. Δηλώνουμε παρούσες και παρόντες πνευματικά, ψυχικά, συντροφικά, δίπλα του για να τον τιμήσουμε και για να του εκφράσουμε την αγάπη μας. Έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε. Τη σκυτάλη που μας έδωσες κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τη δώσουμε και σε άλλους.
Οι συντελεστές του αφιερώματος

Δεν υπάρχουν σχόλια: