Αστική πανίδα

Και δεν θα αναφερθώ στις γάτες, τα σκυλιά,

τα περιστέρια, τους αρουραίους και τα ποντίκια,

στις καρακάξες και τις κάργιες, στις δεκαοχτούρες,

τους γλάρους, τα σπουργίτια... ούτε στους σπίνους,

τα παγώνια, τους κορμοράνους, τις χελώνες,

τ'άλογα, τους πελαργούς, τους πελεκάνους,

και τις νυχτερίδες της Θεσσαλονίκης.

Θα αναφερθώ μόνο στην κόκκινη αλεπού

που κάηκε το '96 στην έξω πλαγιά του Σέιχ Σου,

και στα ζαρκάδια της Πάρνηθας, που γίναν

παρανάλωμα τον Αύγουστο του '07

- και που δεν γνώρισα.

Κι ακόμη, στα μηχανάκια και τα ποδήλατα:

τα παιδιά που γίναν άσφαλτος σε μια στροφή·

τέλος, στα πνεύματα, που μαζεύονται, Πρωτοχρονιά,

στην εγκαταλειμμένη βίλλα των Εβραίων, Β. Όλγας 147.

Θοδωρής Ρακόπουλος