Η ζωγράφος του μήνα

ΤΗΣ ΛΗΔΑΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ

Sophie Fardella- Lapin

Η ζωγράφος του Σεπτεμβρίου είναι η Σοφί Φαρντελλά. Γεννήθηκε στο Παρίσι και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Καλές Τέχνες (θεωρία και πράξη) στο Πανεπιστήμιο Paris 8 - Saint Denis (2004-2006), όπου και έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές - Master 1 (2007-2009). Ενδιάμεσα (2007-2008), παρακολούθησε με το πρόγραμμα Erasmus μαθήματα ζωγραφικής και σκηνογραφίας στην ΑΣΚΤ της Αθήνας. Από το 2011 σπουδάζει ζωγραφική και χαρακτική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας.

Έχει δουλέψει επί τρία χρόνια (2008-2011) στην ανακαίνιση ορθόδοξων εκκλησιών (φρέσκο και ψηφιδωτό), στην Ελλάδα, την Κύπρο, τη Νότια Κορέα και το Λονδίνο.  

Ο κόσμος της Σοφί Φαρντελλά δημιουργείται πάνω σε μικρών διαστάσεων επιφάνειες, όπως σε σελίδες ημερολογίων, χαρτόνια ή ριζόχαρτα, με μελάνια, μαρκαδόρους, ακουαρέλες. Με μια γραφή αυτόματη και ποιητική, αφαιρετική κι έντονα εκφραστική.

Τοπία ονειρικά, με αραχνοειδή ανοίγματα και αποσπασματικά τυπωμένα κτίρια, μέσα στα οποία κινούνται οι λικνιζόμενες κι επιμηκυμένες σκιές των σχηματοποιημένων ανθρώπινων φιγούρων.

Τοπία αστικά πλασμένα με νευρώδεις, διασταυρούμενες και  διαγραφόμενες γραμμές, που άλλοτε εκτοξεύονται στο χώρο σαν ένας εκρηκτικός στρόβιλος κι άλλοτε πυκνώνουν σε μια παλλόμενη βεντάλια, ένα μηχανάκι, μια λέξη. Πάνω στα οποία, ενίοτε, επικολλούνται σκισμένα κομμάτια από χαρτί που λειτουργούν, συχνά, ως παράθυρα στη ζωγραφική της.

Τοπία δομημένα με την ακρίβεια της γλώσσας και τα κενά της τέχνης της Άπω Ανατολής, πάνω στους λεπτούς ιστούς των φύλλων των φυτών και των φτερών των εντόμων ή κι ακόμα αποδοσμένα ως ένα ιδεόγραμμα.

Τοπία διαπνεόμενα από έναν άμορφο μυστικισμό, σαν εκείνα των δεκαετιών του ’50 και του ’60 των Μαρκ Ρότκο και του Ύβ Κλάιν, που αποκτούν μια χειροπιαστή πλαστικότητα αποκλειστικά μέσα από τη διαφάνεια των τονικών διαβαθμίσεων ενός και μόνου χρώματος που επικαλύπτονται, και αποκαλύπτουν, επιπλέον, στο θεατή τη φθαρμένη πρόσοψη ενός σπιτιού.

Τοπία που συντίθενται με σειριακά επαναλαμβανόμενες τελίτσες και επαναλαμβανόμενες αποσπασματικές φράσεις και λέξεις.

Η Σοφί Φαρντελλά αντλεί τα στοιχεία που συγκροτούν τον κόσμο της από διαφορετικά κινήματα του 20ού αιώνα, όπως ο ντανταϊσμός, ο σουρεαλισμός, ο σουπρεματισμός, η λυρική αφαίρεση, η  αναλυτική και εννοιολογική τέχνη, με τα οποία συγγενεύει και, εν μέρει,τα αφομοιώνει χωρίς όμως να εξομοιώνεται με αυτά.

Προσπαθεί, θα έλεγα, με τα «εργαλεία» της «παράδοσης» να προβάλλει τα τεκμήρια της δικής της ζωής και των εικόνων που τη σφράγισαν. Και να δημιουργήσει έτσι ένα ανοιχτό πεδίο διαλόγου μεταξύ καλλιτεχνικής και προσωπικής έκφρασης.