Ένα Σάββατο βράδυ
Αν –λέω αν- πιστέψουμε
σε ανομολόγητους χρησμούς
φέτος δεν είναι να ‘ρθει η άνοιξη
γιατί σταμάτησε ο χρόνος τον Δεκέμβρη.
Κρύφτηκε το φεγγάρι να μη βλέπει,
πώς θύμωσε ο ποταμός,
πώς λύγισε ο μίσχος,
πώς ένα σύννεφο εξόριστο,
έχασε πια τα βήματά του
πώς χαμηλώσανε τα βλέφαρα
πίσω από τις κλεισμένες γρίλιες
Τώρα, οι γερόντισσες
αρχίζουνε αλλιώς το παραμύθι:
«…Αλήθεια τι πονάει περισσότερο
Ένα άγριο βλέμμα ή μια σφαίρα…»
Τάκης Μενδράκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου