5/9/09

Ποιήματα που τώρα γράφονται

Αναδασωτέες στάχτες

Το τραγικό σε ελεύθερη πτώση


1

Φωτιά σε όλα τα πολεοδομικά γραφεία στην
πυρά η κρατική αυθαιρεσία έξοδος από την
εξουσία των ολίγων δροσιά στο μέτωπο των

προσφύγων φωτιά στο μαύρο χρήμα και
στις ολιγωρίες φωτιά στις εξοχικές κατοικίες
στα δάση φωτιά στη λαίλαπα που μαστίζει

την πλάση θάνατος στο «Ίδιο έργο θεατές»
φωτιά στα επίκαιρα που είδαμε χτες φωτιά
στο κομμένο ρεύμα θάνατος στου διαόλου

τη φτέρνα θάνατος στην απραξία αδρανών
πολιτών θάνατος στην αδράνεια άπραγων
ποιητών φωτιά στον μαύρο εφιάλτη του

άλσους νερό στα μικρά ζωάκια του δάσους
θάνατος στα ευαγή ιδρύματα λαχειοφόρων
αγορών φωτιά στα κόλπα των προσφορών

θάνατος στα ψεύτικα «σεμνά και ταπεινά»
φωτιά στα ακριβά αυτοκίνητα και στα
φουσκωτά θάνατος στα βαρομετρικά

συστήματα έλεος για των αστέγων τα
παραπήγματα φωτιά και τσεκούρι στην
τοπική αυτοδιοίκηση και στις νομαρχίες

φωτιά στο γραφείο του έπαρχου και στις
αδικίες θάνατος στην εντατική του εφιάλτη
ελπίδες ότι θα βρέξει το Μάρτη αποστροφή

στα σενάρια μάταιων εκλογών καταδίκη
των μικρών και των μεγάλων δισταγμών
θάνατος στα αυθαίρετα & τις καταπατήσεις

θάνατος στις υποσχέσεις και στις αιτήσεις
θάνατος στα πεύκα που δεν παραιτούνται
από δέντρα φωτιά στα νερά που δε γεμίζουν

τη στέρνα θάνατος στα καμένα στρέμματα
τόσων ετών φωτιά στα χαμένα αίματα παιδιών
και γυναικών φριχτός θάνατος στους οικοπεδο-

φάγους και στους καταπατητές φωτιά στις
ειδήσεις που δεν είδαμε χτες φωτιά στα
στα αίθρια παράνομα και ημιυπαίθρια


2
Ημιυπαίθρια βουνά ημιυπαίθριοι όγκοι
χαλασμάτων πυρκαγιάς τέφρες-ερείπια
ζωής ανάγλυφα ξόανα ανάμνησης δάσους

προστατευόμενα είδη ήδη σε σκαλωσιές
επιδιορθώσεων ονείρων ζώα που ξέχασαν
τη μητρική τους γλώσσα και τώρα συνεν-

νοούνται τσαλαβουτώντας στη φωτιά
κουφάρια στ’ αποκαΐδια έφυγαν πήγαν
μια και καλή τα κουτάβια οι ασβοί τώρα

οι επιζήσαντες σκίουροι με πατρίδα τους
την αποξένωση της φύσης ακούν από την
τηλεόραση αδιάφορα τους πολιτικούς μέσα

στα φιμέ τους λόγια μέσα στις σφιχτές
κουστουμαρισμένες τους διακηρύξεις
αλληλεγγύης προς πυρόπληκτους και

πυροπαθείς που κλαίνε στηριγμένοι στα
σασί καμένων ακριβών αυτοκινήτων εν
μέσω ανακοινώσεων του κυβερνητικού

πόνου του κυβερνητικού θριάμβου που
κρύβει τις ευθύνες του σε πακέτα ανέμου
ταχείας αποκαταστάσεως όταν έρθει η ώρα

όταν έρθει η μπόρα και τους πάρει όλους η
γλιστερή κατηφόρα όταν ξυπνήσει ο λαός
αδικημένος και ζητήσει εκδίκηση τώρα

3
Τώρα δεν μιλούν πια όσα χάθηκαν όσα
πνίγηκαν στον καπνό και στη φωτιά όσα
έφυγαν οριστικά και ποιος ξέρει πότε θα

μας ξανάρθουν έφυγαν έφυγαν τα φίδια
οι νεροχελώνες οι σαύρες έφυγαν έφυγαν
οι πρασινόφρυνοι οι δενδροβάτραχοι οι

βαλκανοβάτραχοι οι γραικοβάτραχοι
έφυγαν έφυγαν ο ασβός το κουνάβι ο
λαγός το αγριοκούνελο η αλεπού το

ελάφι πέταξαν πέταξαν για πάντα το
γιδοβύζι οι μαυρολαίμηδες οι μαυρο-
τσιροβάκοι οι καλόγεροι οι γερακίνες

οι χουχουριστές τα βραχοκιρκίνεζα οι
πέρδικες έμειναν οι στάχτες οι τέφρες
τα καμένα δέντρα το καμένο κράτος

η καμένη πανίδα το έγκλημα τα σχέδια
για παροχές στάχτης για δύσβατο βήμα
επανόρθωσης και ούτε πουλί πετάμενο

4
Πετάμενο πουλί δε θα φανεί για χρόνια
στον Αυλώνα στον Άγιο Στέφανο στον
Διόνυσο στον Αχυρώνα στον Κοκκιναρά

στον Βαρνάβα στο Γραμματικό αλλά και
στον Κιθαιρώνα στη Ροδόπολη στο Άνω
Σούλι στην Ανθούσα στο Σέσι στο Πόρτο

Γερμενός στην Πεντέλη στην Πεντέλη στην
Πεντέλη στη Σκύρο στην Κάρυστο καρέτα
καρέτα ίσως να μη δούμε ξανά στη Ζάκυνθο

τώρα ο καιρός καιροσκόπων-κερδοσκόπων
τώρα η επιστροφή στην κόλαση των κολα-
σμένων τώρα ο ενταφιασμός των πεθαμένων

5
Πεθαμένα συντρίμμια πυρωμένου ορίζοντα
με πλούσιο το έργο εμπρηστών ένα βλέμμα
γυμνό καλύπτει το γυμνό τοπίο της φωτιάς

ένα γάντζωμα από ένα μονοπάτι βγάζει στην
κυματιστή πυρκαγιά ένα χωράφι καμένο θα
θυμίζει για χρόνια τη ματωμένη φύση ένα

ποδάρι ενός ελαφιού τυμπανιαίου θα οριοθε-
τεί τη νύχτα του δάσους μια συνείδηση που
δεν υπάρχει—άβολο χτύπημα στη σκιά

6
Σκιώδεις ψίθυροι σκαιώδεις κουβέντες
σκιώδη κλαδιά δέντρα χωρίς σκιά ανα-
πνοή χωρίς ανάσα σφαγή της φύσης απ’

τις καταπατήσεις-κατεδαφίσεις χλωρίδας
κρεμασμένα ζώα απ’ τον ματωμένο αέρα
κόκκινη λαίλαπα που ουρλιάζει πιασμένη

απ’ την οχλοβοή των φλογών πείνα & δίψα
για απληστία για αδηφαγία για πλεονεξία
που την ευλογεί το κράτος και η εξουσία


Ντίνος Σιώτης




Δεν υπάρχουν σχόλια: