Ποιήματα που τώρα γράφονται
ΙΙ.
Το σώμα δεν είναι μία δύναμη προσωπική,
είναι μία δύναμη οδύνης.
Όταν λοιπόν το σώμα μετατρέπεται σε κοινή ιδιοκτησία,
σε ιδιοκτησία του κάθε πόνου και της κάθε ανάσας,
δεν έχουμε να κάνουμε με μία οδύνη προσωπική
που μετατρέπεται σε κραυγή,
μ’ ένα σκοτάδι προσωπικό
που μετατρέπεται σε φως…
Αυτό που μετασχηματίζεται είναι ο προσωπικός χαρακτήρας του σώματος -
το σώμα γίνεται έρωτας κι ο έρωτας χάνει τον μυστικό του χαρακτήρα.
Το σώμα σου γίνεται άγγιγμα,
και το σώμα μου σπασμένο αυγό περιστεριού
που κυλάει και χύνεται στην σκιά.
ΙΙΙ.
Η μέση τιμή της έλλειψης
είναι το άθροισμα των λεπτών της απουσίας –
το άθροισμα των ωρών στο κενό.
Η έλλειψη είναι η συνθήκη για την συσσώρευση αισθημάτων και ονείρων
που βασίζονται στον ανταγωνισμό των σωμάτων.
Η έλλειψη είναι η συνθήκη ιδιοποίησης αισθήσεων και αγγιγμάτων.
Αλλά αυτή η ιδιοποίηση δεν αφήνει κανένα καθαρό κέρδος
χάρη στο οποίο να αποκτάς εξουσία πάνω στον πόθο του άλλου.
Έλενα Πατρικίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου