Νυκτόβιο

I

Στον παλιό σιδηροσταθμό φυλλομετρά μια νυχτερίδα τη ζωή της. Περπατάει σκυφτή στις ράγες ερμηνεύοντας το τίποτα με όρους φορμαλισμού.

II

Περασμένα μεσάνυχτα της μίλησα κι εγώ για ρέπλικες, ανταλλαγές και τα διαπιστευτήρια κι εκείνη, με μια δραματική βεβαιότητα στην άκρη της φωνής, αρκέστηκε να πει πως μ’ έχει κάποτε ξανασυναντήσει.

ΙΙΙ

Τα βράδια, που η σκέψη καπνίζει στο δωμάτιο και μια ένοπλη διγλωσσία φρουρεί τους φόβους. Τα βράδια, που η τιμή πέφτει όρθια στα οδοφράγματα. Τα βράδια, που υπάρχει ένα κενό στη μέση του δωματίου κι ο καθένας μπορεί να γλιστρήσει προσπερνώντας το.

ΙV

Δύσκολα γλιτώνεις αν δεν ξέρεις να πετάς.

Ευθυμία Γιώσα