E αυτός

Αυτός ο ένας
ελεύθερος εράσμιος εφήμερος
αυτός
τον άλλο εποφθαλμιά
εαυτό

ε αυτέ
απάλλαξέ με από το βάρος
των φωνηέντων
στην ελαφρότητα όπως είμαι
των συμ φώνων

εεε
αυτέ
να αγαπώ
να υπάρχω
δίχως λόγια
δίχως
ε
αυτό

τι να τα κάνω τα μάτια
είπε το σκοτάδι
το εγώ το εσύ
τι να τα κάνω



συμ φώνησε το εν
στο φως

η χώρα του εαυτού
δεν είναι χώρος για εμάς
όλοι μιλούν μιλούν μιλούν
τι λένε και σε ποιον;
ποιος ομιλεί; ο εαυτός
ποιος σιωπά; όποιος
δεν έχει εαυτό
τα πάντα έχει

λόγια πολλά
όλα για αυτό
που δεν μπορεί να ειπωθεί

το ανείπωτο πού κατοικεί;
είναι στα λόγια είναι στη σιωπή
είναι στο γέλιο σου οι κόσμοι όλοι

μίλα μου πάλι
πες μου και ξαναπές μου
πες μου τα όλα πάλι από την αρχή
καθώς αργά θα συντελείται
η συντέλεια

καθώς ε αυτοί
έρχονται και φεύγουν
έρχονται και μένουν   
μένουν μαζί
δύο
ένας
κανένας

Σάρα Θηλυκού