O καθρέφτης μου

Τα πράγματα στην κάμαρα

έχουν προσαρμοστεί όλα στην σιωπή

εκτός από εκείνον τον καθρέφτη

που αλλάζει θέμα διαρκώς

και σ’ επαναλαμβάνει

κάθε λεπτό, προχωρημένη ένα λεπτό

έτσι που να μην ξέρεις

πώς συσσωρεύονται τα χρόνια

πώς, ενώ σκυμμένη στην ζωή σου

τόσο στενά την παρακολουθείς

βρίσκεσαι ξαφνικά

μ’ όλο αυτό το παρελθόν μπροστά σου.

Αφού δεν έχει μνήμες

ο καθρέφτης μου

μόνο μια εξοργιστική, άμεση ανταπόδοση

ούτε ένα είδωλο δεν κράτησε

απ’ όλα εκείνα που άπληστα

τόσα χρόνια του υπαγόρευα.

Όμως αυτός που αγάπησα

παραμερίζει όλες τις μετέπειτα μορφές μου

και με φωνάζει μ’ εκείνη

την αλλοτινή μου εικόνα

λάγνα νεράιδα

κάποιου μακρινού καλοκαιριού.

Όπως με φωτογράφισε 

Αγγελική Σιδηρά