[ Ο Άγγελος Του "Τόκυο Μετρό" ]

Ένα χέρι στο στόμα μου Λουλούδι τσακισμένο  Στροβιλίζεται στον Ουρανό Αδυνατεί να συμφιλιωθεί  με τον καιρό  Δεν ξέρω  πώς μοιάζει Το κεφάλι μου  Τα ρούχα μου  Δεν έχουν ούτε σχήμα ούτε χρώμα

Καμία έκπληξη στον κόσμο

Καμιά ψυχή που να σου μοιάζει

Εκεί σε μια πόλη κυκλωμένη με άνθη Κοιμάται ο άγγελος  βρέφος

Τίποτα πάνω του δεν φαίνεται φυσικό  Στροβιλίζεται σε δρόμο μυστικό

Αδυνατεί να συμφιλιωθεί  με τον καιρό  Δεν ξέρω  πώς μοιάζει   Το Κεφάλι του  Τα άκρα του  Βυθισμένα μες στο χώμα

Καμία έκπληξη στον κόσμο

Καμία ψυχή που να σου μοιάζει

Γιατί τα μαρτύρια που ασκούνται  Στην αδυναμία αυτού του αγγέλου

Μέσα σ’ αυτή την ειδεχθή ακίνητη πόλη   Περνούσαν μπροστά απ’ την Όψη μου  Με οιμωγές σαν γδαρμένες τίγρεις   Και ξύριζαν με τις Πυρακτωμένες φτερούγες τους    Τα ματωμένα βλέφαρά μου

Την ώρα  που ο ακίνητος  λάρυγγας  Πασχίζει να ξεπεράσει τον συριγμό

Του Τόκυο  Μετρό   Η απόγνωση κανονιοβολεί  Την οικουμενική κραυγή

Συνωστισμός  ανθών γύρω  Απ’ την πόλη –   Ανθίζουνε τα περιττώματα

Πάν’ στο περβάζι   Το Φάντασμα της Ελευθερίας   Πως μας χλευάζει!

[Κι όμως στα μάτια μας έλαμναν ακόμα ωσάν σύμβολα μαγικά ]

Γιώργος Αλισάνογλου