Μπροστά στο 2017

Χρήστος Κωτσούλας (Capten), Το ιδεολόγημα, 17 x 23 x 20 cm., αφρώδες υλικό, χαρτί γκοφρέ, χαρτόνι, χρώμα χρυσό glitter

 «…ως και τα σύννεφα είναι ναρκοθετημένα

 το νου σας, από μας η άνοιξη εξαρτάται»

 Οδυσσέας Ελύτης

 (Μαρία Νεφέλη)

Από μας, που μόνοι μας αποφασίσαμε σε καιρούς χθεσινούς, ότι η άνοιξη εξαρτάται από δράσεις και στάσεις, όχι ατομικού πρωταθλητισμού, αλλά ως μερίδια μιας συλλογικότητας κριτικά σκεπτόμενων πολιτών. Μιας συλλογικότητας δηλαδή διανοουμένων, με την Γκραμσιανή διευρυμένη έννοια του όρου, που μέσα στην καθημερινή πάλη στους δρόμους του Δημόσιου Χώρου, συνειδητοποίησαν ότι οι κυρίαρχες εκμεταλλευτικές και αλλοτριωτικές συνθήκες δεν ανατρέπονται με καταγγελίες, όσο έντονες και αν είναι, αν δεν εγγράφονται σε ένα όραμα κοινωνικού μετασχηματισμού.

Ενός κοινωνικού μετασχηματισμού, όχι μαξιμαλιστικών στερεοτυπικών λόγων και ρυθμικά επαναλαμβανόμενων συνθημάτων, αλλά ανάλυσης των προβλημάτων στα ριζά της γένεσης τους, δηλαδή μιας πραγματικής ριζοσπαστικότητας και ενός αέναα ανανεωτικού τρόπου χρήσης της διαλεκτικής μπροστά στις νέες καταστάσεις. Που όπως έλεγε και εκείνη των τριών λάμδα –Λένιν, Λούξεμπουργκ, Λήμκνεχτ που γιόρταζε κάθε Γενάρη η Κομμουνιστική Διεθνής– «οι καινούργιοι καιροί θέλουν καινούργια τραγούδια, ακριβώς τραγούδια…». Αυτά τα τραγούδια προσπαθούμε να συνθέσουμε και να τραγουδήσουμε, άλλοτε πετυχημένα άλλοτε όχι, στις σύνθετες συγκυρίες που βιώνουμε, σε διαρκή αναζήτηση ολοένα και πιο πλατιού ακροατηρίου, που σε αντίθεση με τους «εκσυγχρονιστές διανοούμενους» δεν θέλουμε να μας κάνει να ξεχωρίζουμε ως προσωπικότητες στο πλέγμα μιας κουλτούρας καταγγελίας, στην οποία τόσο αρέσκονται τα κυρίαρχα ΜΜΕ, αλλά να υπάρχουμε ως μέλη μιας οργανωμένης και δημοκρατικά αρθρωμένης συλλογικότητας που δεν πνίγει το Εγώ αλλά το εντάσσει λειτουργικά στη συλλογικότητα του Εμείς. Από δω πηγάζει και η λειτουργική σχέση μας με την ουσία της Δημοκρατίας, όχι απλά ως τρόπου διακυβέρνησης, μα ως ουσιαστικού βιώματος προσωπικής και κοινωνικό-πολιτισμικής ζωής .

Δύσκολοι στην πράξη τούτη οι δρόμοι που ακολουθούμε και ακόμη δυσκολότεροι όταν η κοινωνία σού έχει αναθέσει, ως Πολιτικό Υποκείμενο και όχι απλά ως Κυβέρνηση, σε καιρούς κρίσης και μνημονίων, την ευθύνη υπέρβασης όλων αυτών. Σ’ αυτές τις αντίξοες συνθήκες όπου πράγματι ακόμη και τα σύννεφα είναι ναρκοθετημένα, δεν μπορούμε να μένουμε θεατές έστω και κριτικοί των θετικών μα και αρνητικών του Κυβερνητικού έργου και των κινήσεων του Πρωθυπουργού. Οφείλουμε ως Πολιτικό Υποκείμενο, δηλαδή όλοι και όλες που συναποτελούμε τον ΣΥΡΙΖΑ, να δρούμε ως συλλογικός διανοούμενος μέσα στους κοινωνικούς αρμούς, παρά τις αντικειμενικές και υποκειμενικές δυσκολίες, να αναδεικνύουμε τα όσα, σε αντίδραση της κρίσης, γεννιούνται αυθόρμητα στο πολιτισμικό γίγνεσθαι. Και είναι πολλά και ενδιαφέροντα. Οι σελίδες αυτού του ένθετου όπως και ευρύτερα της «Αυγής» άλλωστε, πάντα ήταν και θα είναι ανοικτές στην εμφάνιση τέτοιων δημιουργικών πρωτοβουλιών. Στην ιδεολογική επίθεση απαξίωσης κάθε έννοιας συλλογικότητας που επιχειρεί εδώ και χρόνια η νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική ιδεοληψία, οφείλουμε να αναδείχνουμε καθημερινά και από αυτό το αλωνάκι των ιδεών, το αριστερό πλουραλιστικό μας αποτύπωμα, έχοντας πάντα στο νου μας ότι όπως το έφερε η ιστορία, από όλους εμάς εξαρτάται, η άνοιξη αυτού του τόπου.

ΑΛΚΗΣ ΡΗΓΟΣ