Νέα φωνή

 ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΠΟΥΡΑ*
 
ΠΑΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ, Παγωτό  δακρυγόνο, εκδόσεις Θράκα, ποίηση, σελ. 48
 
Ήδη από τον τίτλο η αντίθεση ψυχρού-καυτού προδίδει μια ασυνήθιστη ποιητική ιδιοφυία. Ούτως ή άλλως από τις φανατικά νεανικές εκδόσεις Θράκα το αντισυμβατικό συμπληρώνεται από το αντιδογματικό. Η απέχθεια για το κυρίαρχο ρεύμα τής κατεστημένης φληναφηματολογίας καθίσταται εκρηκτική όταν συνοδεύεται από ρηξικέλευθη, εκστατική ποιητικότητα. Να φροντίζουμε τις νέες φωνές. Είναι όπως αναζωπυρώνεις με το φυσερό τη φωτιά στο καμίνι. Υψικάμινος η ποίηση κι όταν δεν βγάζει καπνό πρέπει να αναδίδει φλόγες. Το λέω εγώ, στην έκτη δεκαετία τής ζωής μου, προσδοκώντας όμως αιώνια το αυθεντικό να λάμψει σαν Ήλιος.
Αμμόχωστος το leitmotiv αυτής τής ιδιότυπης συλλογής. «Αντίστροφες μετρήσεις» (σελίδες 6-8), έτσι τιτλοφορείται το προλογικό σημείωμα τής Αγγελικής Αποστολοπούλου.  Σταχυολογούμε:
«Εκείνη τη μοιραία στιγμή νιώθουμε το κάψιμο στον λαιμό και τι παράξενο το γκρίζο δάκρυ μας δεν αχνίζει πια πικραμύγδαλο» (σελ. 6). «Πόσο σκληρός θα γίνει ο ποιητής; Θα τον ερωτευθούν οι λέξεις του, θα πλαγιάσουν στις λευκές του σελίδες; Η πρόσκληση-πρόκληση ουδόλως αφορά τον ίδιο» (σελ. 7). Στο κυρίως «σώμα» τώρα: Σουρεαλιστική αφηγηματικότητα, απεικόνιση συνειρμών (σελ. 18). Πλεοναστικές παρηχήσεις (στη σελίδα 19). Επιλεκτικές ομοιοκαταληξίες, διασκελισμοί, γέφυρες (π.χ. δάκρυ-φαρμάκι, ήλοι-ήλιους, στη σελίδα 20). Παιγνιώδης ειρωνεία, αισθητική από κόμικς περασμένων δεκαετιών (σελ. 21). Το πιο σύντομο ιχνογράφημα τυπώθηκε στη σελίδα 22 με τίτλο «Στέψη». Ταχυδράματα αυτές οι ασθματικές αφηγήσεις θρυμματισμένων ιστοριών από κουρασμένα πνευμόνια. Ατομοκεντρισμού αυτοσαρκασμός (σελ. 24).
Αρκετά πια με την αυτοαναφορικότητα! Κουραστήκαμε, δημιουργοί και αποδέκτες. “Poetry trafficking” θα τιτλοφορούσα το ποίημα της σελίδας 31 με αρχικό τίτλο “Sex Trafficking”. Αφαιρετική συμπύκνωση: «Ακολουθούν τυφλά/ ραντεβού θανάτου./ Συστήνουν πένθος/ καθώς κινούν/ πορθμείο στο σκοτάδι» (σελ. 34).
Γνωμικά, όπως: «Στους ψυχαναγκασμούς/ ο φόβος είναι κόλακας» (σελ. 36). «Πυώδες ψέμα» (σελ. 38): ποίημα-σώμα, ζωγραφικός καμβάς.
Συμπερασματικά, πρόκειται για μια εκρηκτική ποιητική ομολογία. Ποιητική σεξουαλική πράξη: να ολοκληρώνεις και να αναχωρείς. Εφηβική επαναστατικότητα απέναντι σε κάθε απαγόρευση.  Φόβος, ναυτία, αλλεργία απέναντι στη ρουτινιάρικη καθημερινότητα των ενηλίκων. Πολλά υποσχόμενη φωνή.
 
*Ο ποιητής-κριτικός Κωνσταντίνος Μπούρας είναι δρ θεατρολογίας και μεταφρασεολογίας

Beppe Caturegli, CF. Te 2.9, 1990-1991, λάδι και χρωστικές σε τερακότα, 55 εκ.