Μονόλογος πανδημίας

Boyd Webb, “Ossuary”, 1997, φωτογραφία σε αλουμίνιο, 82 x 122 εκ.

Της Τζίνας Πολίτη*

Εγώ και το τσιγάρο μου. Εγώ και το παπάκι μου, τελεία gr. Εκατομμύρια ηλεκτρονικά μηνύματα στροβιλίζονται σε ένα απρόσωπο, παγκόσμιο χάος. Delete. Delete. Delete. Μαζί με τους ταχυδρόμους, η τέχνη της Επιστολογραφίας πετάχτηκε στη χωματερή της λήθης. Το Σύστημα απαγορεύει διά ροπάλου το όποιο ανθρώπινο δικαίωμα δημιουργικής κατασκευής βίου, εαυτού και άλλου. Επιβάλλει δια νόμου στερεότυπα προσομοιώσεων.

Εγώ και το τσιγάρο μου. Έγκλειστη στην πανδημία απουσίας και απόλυτης σιωπής. Τα τηλέφωνα ξέχασαν να κτυπούν, οι άνθρωποι να μιλούν. «Να πετύχεις μονόλογο σε όλες τις διαλέκτους του τρεχούμενου νερού», προτείνει ο Ελύτης. Ανοίγω τη βρύση. Μαζί με το νερό ακούω ατόφιες, αδαμιαίες λέξεις να κυλούν. Οργανώνω προτάσεις.

Κάθομαι στην πολυθρόνα μου. Ανάβω το τσιγάρο μου. Αβουλία. Απραξία. Αργά, αργά βυθίζομαι στη μαύρη τρύπα της αβαθούς αθέλητης μνήμης. Εκεί, ο χωροχρόνος δεν υπακούει στην ευταξία. Τα όρια ανάμεσα στο τότε και το τώρα, το εδώ και το εκεί, το εγώ και το εκείνη καταλύονται. Το κενό του παρόντος αβίωτου βίου πληρούται από απρόσμενες στιγμές Επιφανίων: εν σώματι, με μαύρο φόρεμα, ταγάρι και σαντάλια στο Carnegie Hall. Ο Δημήτρης Μητρόπουλος διευθύνει την «Ιεροτελεστία της Άνοιξης» του Στραβίνσκι. Μια φουρκέτα από τον κότσο της γλιστρά και πέφτει στο πάτωμα. Δεν τη σηκώνει. Ακαριαία, σε κλάσμα δευτερολέπτου, από τη Νέα Υόρκη βρίσκεται στη Μεσαριά της Άνδρου. «Έχω μια κολοκυθιά και κάνει δύο κολοκύθια». «Και γιατί να κάνει δύο;» «Αμ πόσα θες να κάνει;». Η αθέλητη μνήμη είναι ασυνεχής. Καταργεί κάθε ψευδαίσθηση εύτακτης, αιτιατής σύνδεσης χώρου και χρόνου. Μια κάποια φοιτήτρια, ένα κάποιο κοριτσάκι, μια κάποια γερόντισσα που καπνίζει καθισμένη στην πολυθρόνα της. Ποια ήταν; Ποια είμαι; Ξένη. Άγνωστη. Στο βλέμμα, απείκασμα αέναων μεταμορφώσεων. Δεν εξοικειώθηκα ποτέ με το ονοματεπώνυμό μου. Ένα παραμύθι χωρίς όνομα.

Ανάβω τσιγάρο. Την αναζήτηση του απολεσθέντος σημαινομένου αντικαθιστά τώρα ο βουβός, εσωτερικός διάλογος-αντίλογος. Τα θέματα ποικίλουν. Σταματώ. Με κουράζει. Σηκώνομαι από την πολυθρόνα μου. Γιατί; Πού ήθελα να πάω; Ξέχασα. Μένω μετέωρη στη μέση του διαδρόμου. Φταίει άραγε ο εγκλεισμός γι’ αυτά τα επίμονα κενά μνήμης;

Γυρίζω στην πολυθρόνα μου. Ανάβω τσιγάρο. Αποφασίζω πως πρέπει να επιστρέψω στον πασατέμπο της καθημερινότητας, της «κανονικότητας». Φυσιολογικά πράγματα. Ανοίγω την τηλεόραση. Δελτίο Ειδήσεων. Βλέπω την εικόνα μιας παρουσιάστριας που δεν με βλέπει. Ακούω μια φωνή να μου μιλάει ενώ εγώ σιωπώ. Όλα μια χαρά. «Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι. Από το γαλάζιο υπερπέραν (Sky), ο Ανταποκριτής μας Άγγελος Ραφαήλ μας μεταδίδει συγκλονιστικά νέα! Παρά τα αυστηρότατα μέτρα, ο αριθμός των κρουσμάτων που επλήγησαν από τον θανατηφόρο Ιό της Αθεΐας αυξήθηκε δραματικά. Στα θεραπευτήρια εισήχθησαν 1.666 Άγγελοι. Εξ αυτών, οι 777 νοσηλεύονται σε ΜΕΘ (Μονάδες Εντατικής Θρησκείας), ενώ οι υπόλοιποι 889, υπό την ηγεσία του Αρχάγγελου Εωσφόρου, αφού διάβηκαν τις πύρινες πύλες του Παραδείσου, κατέληξαν στα μπαρ και τις πλατείες της Κολάσεως.

Να επισημάνω επίσης ένα ανεξήγητο συμβάν που προβληματίζει όλους τους σπεσιαλίστες. Αφορά στα Δένδρα της Γνώσης και της Ζωής: φυλλοροούν ακατάπαυστα και κοντεύουν να ξεραθούν! Τα υπουργεία Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη βρίσκονται σε συνεχείς συσκέψεις με τους ειδικούς. Ένα γενικό Lockdown στο Γαλάζιο Υπερπέραν δεν αποκλείεται. Θα ήταν μια κάποια λύση.

Κυρίες και κύριοι, ευχαριστούμε που μας παρακολουθήσατε. Επόμενο Δελτίο Ειδήσεων στις 12 μ.μ. Ακολουθεί το πρόγραμμα «Η Μηχανή του Χρόνου». Σβήνω το τσιγάρο μου και την τηλεόραση. Πάω για ύπνο. Αύριο, μια από τα ίδια.

Εγώ και το τσιγάρο μου. Εγώ και το παπάκι μου, τελεία gr...

*Η Τζίνα Πολίτη είναι ομότιμη καθηγήτρια του ΑΠΘ