Πορεύτηκε

Πορεύτηκε εύκολα για τους πολλούς
μα δύσκολα στ' αλήθεια.
Μέσα από βάλτους θολούς
ερήμους κίτρινες
φουρτούνες ολόλευκες
φαράγγια κακοτράχαλα
και θηρία ανήμερα
πορεύτηκε.

Νίκησε και νικήθηκε.
Όμως πάντα γελαστός συνέχιζε επίμονα.
Χωρίς κανείς να ξέρει τους εφιάλτες του.

Κι έφτασε, όπου έφτασε, γαληνεμένος
έχοντας αγγίξει για λίγο τα σύννεφα.
Λίγο όπως πάντα.
Ποτέ ολοκληρωτικά.
Ποτέ απόλυτα.
Με μια ελάχιστη αίσθηση αφής.

Κι αυτή η πορεία να συνεχίζεται χάρη σε σένα
που δεν επέτρεψες ποτέ να φανεί η πληγή
κάτω απ' τις φτερούγες του ερωδιού.
Λαβωμένος καθώς στάθηκε στο σύρμα του νοτιά
για ν' ανασάνει μια στιγμή
πριν διασχίσει τη Μεσόγειο
κι εσύ να τον διαλέξεις για συντροφιά
στο ατέλειωτο, όπως το θέλησες, ταξίδι σου 
απ' την Ανατολή ως τη Δύση.  
 
Γιώργος Μπουγελέκας