16/7/23

Το κόκκινο πουλί

Στον Ραφαέλ Γκιγέν
 
Το νέο ποίημα μέσα στον ύπνο φτιάχνεται
από το όνειρο που δίνει εικόνες σε ροή,
αίσθηση και βίωμα τηλεπιδρούν στην ασύρματη νύχτα.
 
Το σύμπαν κατοικεί στους ποιητές,
με κάλεσαν εδώ να απορώ
εάν κατεργάζομαι το ανεξήγητο, καλωδίων άνω.
 
Η φωνή του ποιητή αρχίζει να ερημώνει
την νύχτα της τελευταίας της ημέρας στη γη,
εξακολουθώ στην κοιμώμενη ζωή μου να μην ξέρω.
 
Αντικρίζω ονείρου ορμώμενη
ένα κόκκινο πουλί που βήχει
κι απελπισμένα στο πουθενά αναπνέει.
 
Ο κοκκινοτρίχης δεν τρώει
κι ας του φτιάχνω μια φωλιά.
Από κάπου ήρθε, αλλά δεν μπορώ να βοηθήσω.
 
Στο δεύτερο επεισόδιο του ονείρου δρω,
μιλώ για την Γρανάδα σε μια ομάδα,
είναι εικοσιπέντε, η ημέρα των γενεθλίων μου.
 
Επιμένω να τους μετρώ, δεν βλέπω έναν.
Μπορεί να συνοδεύω και τον Κανένα,
στο όνειρο αληθεύει το ανεξήγητο.
 
Όταν ξυπνώ, σκέφτομαι γιατί τώρα η Γρανάδα
και τι είναι αυτό με το κόκκινο πουλί,
δεν έχω ακόμη ανοίξει ίντερνετ.
 
Ο ποιητής Ραφαέλ Γκιγέν από τη Γρανάδα
πέθανε βράδυ Πέμπτης στο πασέο δε λος τρίστες
πριν από την ημέρα της Αγίας Ειρήνης το 2023.
 
Είχα μοιραστεί με άλλους ποιητές το ενδιαφέρον
να τον γνωρίσω, αλλά έμαθα ότι δεν έβγαινε.
Ίσως, στη μεγάλη έξοδο, ήρθε να μου πει προχώρα.
 
Ένας ποιητής αφήνει τα μάτια του στον κόσμο
στην οικογένεια ποιητών,
τα διαβάζουμε και συμπλέουμε με τον Οδυσσέα.

El pájaro rojo

A Rafael Guillen

 
El poema nuevo mientras duermo se hace
del sueño que da imágenes en flujo, desde lejos
sensación y vivencia actúan en la noche por radio.
 
El universo habita en los poetas,
me llamaron aquí para dudar
si elaboro lo inexplicable, por encima de los cables.
 
La voz del poeta se empieza a despoblar
la noche de su último día sobre la tierra,
en mi vida dormida sigo ignorando.
 
Por el sueño motivada estoy frente
a un pájaro rojo que tose
y desesperadamente en la nada respira.
 
El pelirrojo no come
aunque le hago un nido.
De algún sitio vino, pero no puedo ayudarle.
 
En el segundo episodio del sueño actúo,
hablo de Granada a un grupo,
son veinticinco, el día de mis cumpleaños.   
 
Insisto en contarles, no veo a uno.
Puede ser que acompañe a Nadie,
en el sueño se cumple lo inexplicable.
 
Tras despertarme, pienso en por qué Granada
ahora y qué es eso del pájaro rojo,
no he navegado todavía en internet.
El poeta Rafael Guillen de Granada
murió el jueves por la noche en el paseo de los Tristes
antes del día de Santa Irina en 2023.
 
Había compartido con otros poetas mi interés
de conocerlo, pero supe que no salía.
A lo mejor, a su gran éxodo, vino para decirme que andes.  
 
Un poeta deja sus ojos a la gente
a la familia de poetas,  
los leemos y navegamos junto a Ulises. 
 
Αντιγόνη Κατσαδήμα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου