Slalom: Μια διαδρομή αλλιώς

Ηώ Αγγελή, Welcome, 2022

Της Χριστίνας Πετρηνού*

H Ηώ Αγγελή εκθέτει μια σειρά νέων έργων που ολοκληρώθηκαν μέσα σε τέσσερα χρόνια. Κοινό στοιχείο ανάμεσα στα έργα φτιαγμένα με ακρυλικά χρώματα και στα σχέδια με μολύβια αποτελεί η κυριαρχία της άναρχης φύσης και της μοντέρνας αρχιτεκτονικής.

Τα κτίρια που ζωγραφίζει βρίσκονται διάσπαρτα στην Αθήνα, άλλοτε είναι αναγνωρίσιμα και άλλοτε όχι, δημιουργούνται μέσα από προσθήκες και αφαιρέσεις. Η φύση επίσης που παίζει σημαντικό ρόλο στη σύνθεση των έργων της, είναι αποτέλεσμα παρατήρησης, ενώ δεν ακολουθεί τις εποχές που ανθίζουν τα λουλούδια. Η εικαστικός απέχει πολύ από το να ζωγραφίζει βοτανικούς κήπους, δεν εστιάζεται εκεί το ενδιαφέρον της. Αντιθέτως η οργιώδης βλάστηση τρεμοπαίζει ανάμεσα στο φανταστικό και το πραγματικό. Η Ηώ Αγγελή ζωγραφίζει εργοστασιακούς χώρους, δημόσια κτίρια μέσα σε μια απόλυτη ησυχία. Τα εν λόγω κτίρια σχεδιάζονται χωρίς συναισθηματισμούς αλλά με αντικειμενική, όσο γίνεται, ματιά. Μπερδεύει εσκεμμένα τα όρια ανάμεσα στην ανάμνηση και την ουτοπία. Η ζωγράφος εισάγει και επανατοποθετεί τα κτίρια με έναν ασύμβατο τρόπο. Στο ίδιο έργο ενυπάρχουν αφηρημένα και αναγνωρίσιμα στοιχεία. Τόσο τα ζωγραφικά της έργα, όσο και τα σχέδια αρνούνται την ταυτοποίηση με το κοινότυπο και μας οδηγούν σε έναν κόσμο αντιφατικό και περίπλοκο, σε έναν κόσμο σύνθετης μορφής: Slalom: Μια διαδρομή αλλιώς.

Με τα τελευταία έργα της εικαστικού, ο θεατής έχει τη δυνατότητα να εισχωρήσει στο προσωπικό της σύμπαν. Οι επινοημένοι τίτλοι των έργων της σηματοδοτούν ένα άνοιγμα χωρίς την παραπομπή σε μια ουδετερότητα. Φύση και αρχιτεκτονική συνδέονται μέσα από μια κοινωνική διάσταση αλλαγών και προοπτικών.

Η εξωτερική όψη των κτισμάτων είναι αποσπασματική, μυστηριώδης. Το ίδιο μυστήριο συναντάμε και στη φύση η οποία βρίσκεται με έμφαση στο πρώτο επίπεδο ενώ μέσα από την πολυχρωμία της και το μέγεθος που της αποδίδει η Ηώ Αγγελή δημιουργείται μια εισαγωγή εκρηκτική! Από το ένα έργο στο άλλο έχουμε να κάνουμε με ένα τόπο τον οποίο ο θεατής καλείται να διασχίσει κάνοντας το δικό του slalom, τη δική του διαδρομή. Η ζωντάνια της φύσης επενδύει τον χώρο όπου μεσουρανεί η επινοημένη αρχιτεκτονική. Και αυτή η σχέση του θεατή με τα κτίρια λειτουργεί ακόμα καλύτερα στην μονοχρωμία των σχεδίων. Η Ηώ Αγγελή αδιαφορεί εσκεμμένα για τον σχεδιασμό μιας citta ideale. Βρισκόμαστε σε μια διαρκή μετατόπιση, σε μια κίνηση. Η φύση ακολουθεί ένα ρυθμό ανάπτυξης χωρίς να παίζει διακοσμητικό ρόλο. Σε αυτή την ενότητα έργων και σχεδίων, η Ηώ Αγγελή πετυχαίνει μια συγκατοίκηση του αστικού χώρου με τη φύση, ενώ μέσα από την διαδρομή «slalom», ξεπερνά αρχιτεκτονικά εμπόδια προς όφελος της αυθόρμητης απεικόνισης της φύσης. Το τυχαίο τη γοητεύει, καθώς δημιουργεί χρωματικές κηλίδες τοποθετώντας το έργο στο πάτωμα. Πιστεύω πως η Αγγελή, σε αυτή την έκθεση, συνθέτει μια ιστορία προσδίδοντας στο στοιχείο της φύσης πρωταγωνιστικό ρόλο και αποφεύγοντας δυστοπικές απεικονίσεις.

*Η Χριστίνα Πετρηνού είναι ιστορικός τέχνης