ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

Σε άσπρες κουζίνες 
φωτεινές 
και άσπρα σπίτια
αλμπίνοι μαγειρεύουν
βατράχια άσπρα
με δηλητήριο επαρκές
πολλούς να αφανίσει.
Άλλοι σε λευκά κελιά
ξεχνάνε τ' όνομά τους
από πού ήρθαν
αν κάποτε
απ' τη λευκότητα 
θα βγουν.
Στη σκάφη
λευκό ψωμί
με ζάχαρη και λάδι.
Εδώ
τα πρόσωπά μας
αλευρώνουμε
κι ούτε που ξέρουμε
ποιος είναι ποιος
ή πού θα μας βγάλει η μέρα
(λευκό το φως).
"Έτρεμα
Υπόφερνα
Έφριττα 
Ταράττομουν
Παθαινόμουν".
Δεν ήμουν όμως
ποίημα καβαφικό
ή μπερδεμένος νεανίας.
Η νύχτα ήταν κατατονική
η ποίηση άνοστος χυλός
η απόσταση
άσπρο χαλίκι
ή κόκκος αλατιού
στις αλυκές Μεσολογγίου.
Υπάρχουν 
βέβαια
κι άλλοι διαθέσιμοι χρωματισμοί.
Βυθίζονται στης στύγας το νερό.
Κάπου εκεί τσαλαβουτώ κι εγώ.
Με άσπρη απόχη
μαζεύω φαντάσματα αθερίνων.

Κωστούλα Μάκη