Ο ζωγράφος του μήνα

Ο ζωγράφος του Δεκεμβρίου είναι ο Νίκος Βρούβας. Γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (2007-2012) ζωγραφική με δάσκαλο τον Μάριο Σπηλιόπουλο και κεραμική με δάσκαλο τον Παύλο Παλτόγλου. Έχει συμμετάσχει σε ποικίλες ομαδικές εκθέσεις, όπως η «AICA Hellas», στην γκαλερί Ζουμπουλάκη(2015), στην Αθήνα, η «Απόφοιτοι Γ΄Εργαστηρίου ΑΣΚΤ», στην Πινακοθήκη Γρηγοριάδη, στο Μαρούσι, η «Ετερότητα ως καθρέπτης της ταυτότητας», στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων «Μελίνα», στο Θησείο,η «Ανθρωποκεντρικές Προσεγγίσεις», στην Art Prisma Gallery, στον Πειραιά, το Διεθνές Φεστιβάλ της Πάτρας/ RECulture «Τέχνη μη Τέχνη», στην Πάτρα (2016). Έκανε την πρώτη ατομική παρουσίαση του έργου του το 2016, υπό τον τίτλο «Operabuffa», στην Art Prisma Gallery, στον Πειραιά, σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Μπίας Παπαδοπούλου.

Ο κόσμος του Βρούβα συγκροτείται από ένα φανταστικό θίασοτερατωδών, ανθρωποειδών όντων, που επιχειρούν απεγνωσμένα να καλύψουν τη σχιζοειδή οντότητά τους μέσα στις απεγνωσμένες κινήσεις των μυών και των μελών τους. Είναι οιγελωτοποιοί του παρελθόντος και οι κλόουν του παρόντοςπου φοβούνται, όχι δίχως λόγο, τα μικρά παιδάκια στις επιτηδευμένες γιορτές των γενεθλίων τους. Πλάθονται με πηλό ως πρωτόγονες προτομές με ανισομεγέθη χαρακτηριστικά που εκτείνονταιή βυθίζονται μέσα στην ύλη από τα οποία είναι φτιαγμένα, έτσι ώστε να μεταλλάσουν το βεβιασμένο χαμόγελο σε μορφασμό του πόνου και το θλιμμένο βλέμμα σε ένα τραυματισμένο από γροθιά μάτι.Σμιλεύονται ως γλυπτά ανάπηρων και ξυλοπόδαρων που επιχειρούν να ορθοποδήσουν και να ισορροπήσουν. Γράφονται ως στροβιλιζόμενες, πολύχρωμες φιγούρες πάνω στον καμβά μετις επιθετικές, πινελιές του εκφραστή της ομάδας της «Απόσχισης», Όσκαρ Κοκόσκα, στη στροφή του 19^ου προς τον 20^ό αιώνα.Αποτυπώνονταιως κυρτωμένες, συμπυκνωμένες μέσα σε παχιά χρωματικά στρώματα, φόρμες του ιδιότυπου εξπρεσιονιστή ΧαΐμΣουτίν. Καταγγέλλουν, εν τέλει, τον βαθύτραυματισμό του ανθρωπισμού των ημερών μας μέσα στη δίνη του νεοφιλελεύθερου καιροσκοπισμού. Και προβάλλουνμε τα μέσατης τέχνης μιαν αισθαντική στάσης της ζωής και της τέχνης.

ΛΗΔΑ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ